drmonafalsafi
01-07-2023, 12:40 PM
همانطور که فرزندتان رشد می*کند کم کم متوجه ارتباط بین اعمال و پیامدهای آن*ها می*شود، شما باید آن*ها را از قوانین مرتبط با خانه و خانواده، آگاه کنید.
قبل از اینکه آنها را به خاطر رفتاری تنبیه کنید، برای آن*ها توضیح دهید که از آن*ها چه انتظاری دارید. اولین باری که کودک 3 ساله شما با مداد شمعی روی دیوار اتاق نشیمن نقاشی می*کشد، درباره اینکه چرا نباید این کار را انجام دهد و اگر دوباره اشتباهش را تکرار کند چه اتفاقی می*افتد با او صحبت کنید (به عنوان مثال، باید به تمیز کردن دیوار کمک کند و دیگر آن روز را نمی*تواند از مداد شمعی استفاده کند ).
اگر با وجود هشدار شما، چند روز بعد او دوباره روی دیوار نقاشی کشید، یادآوری کنید که مدادشمعی فقط برای نقاشی روی کاغذ است و سپس عواقب کارش را اعمال کنید.
*
هر چه والدین زودتر این استاندارد را ایجاد کنند که"من قوانین را تعیین می*کنم و از شما انتظار دارم که گوش کنید یا در غیر این صورت عواقب آن را بپذیرید" برای همه بهتر است.
اگرچه گاهی اوقات نادیده گرفتن رفتارهای بد برای والدین آسان*تر است یا گاهی از روی تنبلی برخی از مجازات*های تعیین شده را اعمال نمی*کنند، این یک سابقه بد از شما به جای می*گذارد. تهدیدهای توخالی اقتدار شما را به عنوان والدین تضعیف می*کند و احتمال اینکه بچه*ها آستانه صبر و تحمل شما را بسنجند بیشتر می*شود.
*ثبات، کلید نظم و تربیت مؤثر است و مهم است که والدین با هم تصمیم بگیرند که این قوانین چیست و سپس آنها را رعایت کنند. در واقع والدین باید در این زمینه مانند یک تیم عمل کنند.
مطلب مرتبط:*چگونه اختلافات والدین در تربیت فرزندان را حل کنیم؟
در عین حال که مشخص کردید چه رفتارهایی عواقب و مجازات دارند، فراموش نکنید که به رفتارهای خوب هم پاداش دهید و در ازای آن*ها تشویق کنید. تأثیر مثبتی که تعریف و تمجید شما می*تواند داشته باشد را دست کم نگیرید.
*تربیت کردن فقط به تنبیه نیست، بلکه اشاره به رفتارهای خوب هم هست. به عنوان مثال، اینکه بگویید "من بهت افتخار می*کنم که اسباب بازی*هات رو به دوستانت هم میدی" معمولاً موثرتر از تنبیه کودکی است که اسباب*بازی*هایش را با کسی شریک نمی*شود.
و به جای اینکه بگویید "آفرین بهت!" باید واضح بگویید که کدام رفتارها را دوست دارید. این باعث می*شود که کودکان در آینده بیشتر آن کار را انجام دهند. هر چه بیشتر به یک رفتار توجه کنیم، احتمال ادامه*دار شدن آن بیشتر است.
اگر کودک شما بدون توجه به آنچه گفته*اید، به رفتار اشتباهش ادامه داد، سعی کنید نموداری یا جدولی برای هر روز هفته تهیه کنید. درباره اینکه کودکتان اگر چندبار یک کار اشتباه را انجام دهد، تنبیه می*شود یا چندبار باید یک کار خوب انجام دهد تا در ازای آن پاداش دریافت کند، تصمیم بگیرید.
نمودار را در مکانی که برای کودک قابل مشاهده باشد مانند در یخچال قرار دهید و سپس رفتارهای خوب و رفتارهای ناپسند او را ثبت کنید. این کار به فرزند شما و حتی خودتان کمک می*کند تا درکی دقیق درباره روند پیشرفت کار داشته باشید.
روانشناس کودک خوب در تهران (https://drmonafalsafi.com/%d8%af%da%a9%d8%aa%d8%b1-%d8%b1%d9%88%d8%a7%d9%86%d8%b4%d9%86%d8%a7%d8%b3-%da%a9%d9%88%d8%af%da%a9-%d8%ae%d9%88%d8%a8/)
قبل از اینکه آنها را به خاطر رفتاری تنبیه کنید، برای آن*ها توضیح دهید که از آن*ها چه انتظاری دارید. اولین باری که کودک 3 ساله شما با مداد شمعی روی دیوار اتاق نشیمن نقاشی می*کشد، درباره اینکه چرا نباید این کار را انجام دهد و اگر دوباره اشتباهش را تکرار کند چه اتفاقی می*افتد با او صحبت کنید (به عنوان مثال، باید به تمیز کردن دیوار کمک کند و دیگر آن روز را نمی*تواند از مداد شمعی استفاده کند ).
اگر با وجود هشدار شما، چند روز بعد او دوباره روی دیوار نقاشی کشید، یادآوری کنید که مدادشمعی فقط برای نقاشی روی کاغذ است و سپس عواقب کارش را اعمال کنید.
*
هر چه والدین زودتر این استاندارد را ایجاد کنند که"من قوانین را تعیین می*کنم و از شما انتظار دارم که گوش کنید یا در غیر این صورت عواقب آن را بپذیرید" برای همه بهتر است.
اگرچه گاهی اوقات نادیده گرفتن رفتارهای بد برای والدین آسان*تر است یا گاهی از روی تنبلی برخی از مجازات*های تعیین شده را اعمال نمی*کنند، این یک سابقه بد از شما به جای می*گذارد. تهدیدهای توخالی اقتدار شما را به عنوان والدین تضعیف می*کند و احتمال اینکه بچه*ها آستانه صبر و تحمل شما را بسنجند بیشتر می*شود.
*ثبات، کلید نظم و تربیت مؤثر است و مهم است که والدین با هم تصمیم بگیرند که این قوانین چیست و سپس آنها را رعایت کنند. در واقع والدین باید در این زمینه مانند یک تیم عمل کنند.
مطلب مرتبط:*چگونه اختلافات والدین در تربیت فرزندان را حل کنیم؟
در عین حال که مشخص کردید چه رفتارهایی عواقب و مجازات دارند، فراموش نکنید که به رفتارهای خوب هم پاداش دهید و در ازای آن*ها تشویق کنید. تأثیر مثبتی که تعریف و تمجید شما می*تواند داشته باشد را دست کم نگیرید.
*تربیت کردن فقط به تنبیه نیست، بلکه اشاره به رفتارهای خوب هم هست. به عنوان مثال، اینکه بگویید "من بهت افتخار می*کنم که اسباب بازی*هات رو به دوستانت هم میدی" معمولاً موثرتر از تنبیه کودکی است که اسباب*بازی*هایش را با کسی شریک نمی*شود.
و به جای اینکه بگویید "آفرین بهت!" باید واضح بگویید که کدام رفتارها را دوست دارید. این باعث می*شود که کودکان در آینده بیشتر آن کار را انجام دهند. هر چه بیشتر به یک رفتار توجه کنیم، احتمال ادامه*دار شدن آن بیشتر است.
اگر کودک شما بدون توجه به آنچه گفته*اید، به رفتار اشتباهش ادامه داد، سعی کنید نموداری یا جدولی برای هر روز هفته تهیه کنید. درباره اینکه کودکتان اگر چندبار یک کار اشتباه را انجام دهد، تنبیه می*شود یا چندبار باید یک کار خوب انجام دهد تا در ازای آن پاداش دریافت کند، تصمیم بگیرید.
نمودار را در مکانی که برای کودک قابل مشاهده باشد مانند در یخچال قرار دهید و سپس رفتارهای خوب و رفتارهای ناپسند او را ثبت کنید. این کار به فرزند شما و حتی خودتان کمک می*کند تا درکی دقیق درباره روند پیشرفت کار داشته باشید.
روانشناس کودک خوب در تهران (https://drmonafalsafi.com/%d8%af%da%a9%d8%aa%d8%b1-%d8%b1%d9%88%d8%a7%d9%86%d8%b4%d9%86%d8%a7%d8%b3-%da%a9%d9%88%d8%af%da%a9-%d8%ae%d9%88%d8%a8/)