vianclinic
03-28-2023, 03:45 PM
کودکان یاد می گیرند که چگونه با تماشای و کپی کردن رفتارهایی که در محیط خود می بینند، تفاوت ها را حل کنند.برای مشاوره با روانپزشک در تهران اینجا کلیک کنید. (https://vianclinic.com/%d8%b1%d9%88%d8%a7%d9%86%d9%be%d8%b2%d8%b4%da%a9-%d8%ae%d9%88%d8%a8-%d8%af%d8%b1-%d8%aa%d9%87%d8%b1%d8%a7%d9%86/)
بنابراین اگر بچه*ها ببینند که تفاوت*هایتان را به روش*های مثبت مرتب می*کنید، یاد می*گیرند که اینطور رفتار کنند . به این می*گویند مدل*سازی رفتار خوب. شما می توانید رفتاری مانند:
وقتی با کسی مخالف هستید با آرامش در مورد مصالحه بحث کنید
وقتی عصبانی هستید آرام بمانید
بررسی حقایق قبل از اقدام
واکنش مناسب با شرایط
گوش دادن به نظرات دیگران
کودکان نیز از رفتارهای منفی یاد می گیرند. اگر والدین با کتک زدن کودکان را تنبیه کنند، کودکان به احتمال زیاد به برادران، خواهران، دوستان و یا حتی والدین خود ضربه خواهند زد. آنها همچنین به احتمال زیاد جنگیدن را انتخاب می کنند اگر:
آنها دائماً مردم را نسبت به یکدیگر پرخاشگر می بینند، به ویژه والدین، برادران و خواهران بزرگتر و دوستانشان.
آنها با هل دادن، هل دادن یا جنگیدن به آنچه می خواهند می رسند
والدین آنها محدودیت های ثابتی برای دعوا یا پرخاشگری تعیین نمی کنند
آنها خشونت زیادی را در تلویزیون، سینما و بازی های ویدیویی مشاهده می کنند، به خصوص اگر خلق و خوی آنها کنترل خشم را برایشان دشوارتر کند.
بچه ها این درس ها را از سنین پایین یاد می گیرند. اما ممکن است قبل از دو سالگی شروع به همکاری و اشتراک نکنند. و ممکن است قبل از اینکه ببینید واقعاً از این درس ها استفاده می شود، آنها سه باشند.
چگونه سن و مهارت ها بر دعوای بچه ها تأثیر می گذارد
نحوه برخورد کودکان با تعارض تا حدی با سن و سطح مهارت آنها تعیین می شود. به عنوان مثال، رفتار پرخاشگرانه در کودکان خردسال معمول است. این معمولاً با رشد و یادگیری راه*های بهتر برای حل تعارض تغییر می*کند.
کودکان 3-4 ساله عبارتند از:
شروع به همکاری، اشتراک گذاری و نوبت گرفتن - که همه آنها در نهایت منجر به دعواهای کمتری می شود
هنوز در مورد مدیریت احساسات خود یاد می گیرند - به عنوان مثال، اگر چیزی که می خواهند از بین برود ممکن است بسیار ناامید شوند.
احتمالاً به پشتیبانی، یادآوری و بازخورد مثبت نیاز دارد
ممکن است همچنان ناامیدی را به روش های فیزیکی مانند دعوا ابراز کند.
کودکان 5-7 ساله عبارتند از:
ادامه بهبود مهارت*هایی مانند اشتراک*گذاری، نوبت گرفتن، سازش کردن و صحبت کردن از طریق گزینه*ها
در حل مشکلات بدون نیاز به ورود بزرگترها بسیار بهتر است، اگرچه آنها هنوز به تشویق نیاز دارند.
کودکان 8 تا 12 ساله :
تمایل به جسمی کمتری دارند، اما نسبت به کودکان کوچکتر اختلافات کلامی و دعواهای بیشتری دارند
بسیار اجتماعی تر می شوند و می خواهند با بچه های دیگر در گروه کنار بیایند.
بنابراین اگر بچه*ها ببینند که تفاوت*هایتان را به روش*های مثبت مرتب می*کنید، یاد می*گیرند که اینطور رفتار کنند . به این می*گویند مدل*سازی رفتار خوب. شما می توانید رفتاری مانند:
وقتی با کسی مخالف هستید با آرامش در مورد مصالحه بحث کنید
وقتی عصبانی هستید آرام بمانید
بررسی حقایق قبل از اقدام
واکنش مناسب با شرایط
گوش دادن به نظرات دیگران
کودکان نیز از رفتارهای منفی یاد می گیرند. اگر والدین با کتک زدن کودکان را تنبیه کنند، کودکان به احتمال زیاد به برادران، خواهران، دوستان و یا حتی والدین خود ضربه خواهند زد. آنها همچنین به احتمال زیاد جنگیدن را انتخاب می کنند اگر:
آنها دائماً مردم را نسبت به یکدیگر پرخاشگر می بینند، به ویژه والدین، برادران و خواهران بزرگتر و دوستانشان.
آنها با هل دادن، هل دادن یا جنگیدن به آنچه می خواهند می رسند
والدین آنها محدودیت های ثابتی برای دعوا یا پرخاشگری تعیین نمی کنند
آنها خشونت زیادی را در تلویزیون، سینما و بازی های ویدیویی مشاهده می کنند، به خصوص اگر خلق و خوی آنها کنترل خشم را برایشان دشوارتر کند.
بچه ها این درس ها را از سنین پایین یاد می گیرند. اما ممکن است قبل از دو سالگی شروع به همکاری و اشتراک نکنند. و ممکن است قبل از اینکه ببینید واقعاً از این درس ها استفاده می شود، آنها سه باشند.
چگونه سن و مهارت ها بر دعوای بچه ها تأثیر می گذارد
نحوه برخورد کودکان با تعارض تا حدی با سن و سطح مهارت آنها تعیین می شود. به عنوان مثال، رفتار پرخاشگرانه در کودکان خردسال معمول است. این معمولاً با رشد و یادگیری راه*های بهتر برای حل تعارض تغییر می*کند.
کودکان 3-4 ساله عبارتند از:
شروع به همکاری، اشتراک گذاری و نوبت گرفتن - که همه آنها در نهایت منجر به دعواهای کمتری می شود
هنوز در مورد مدیریت احساسات خود یاد می گیرند - به عنوان مثال، اگر چیزی که می خواهند از بین برود ممکن است بسیار ناامید شوند.
احتمالاً به پشتیبانی، یادآوری و بازخورد مثبت نیاز دارد
ممکن است همچنان ناامیدی را به روش های فیزیکی مانند دعوا ابراز کند.
کودکان 5-7 ساله عبارتند از:
ادامه بهبود مهارت*هایی مانند اشتراک*گذاری، نوبت گرفتن، سازش کردن و صحبت کردن از طریق گزینه*ها
در حل مشکلات بدون نیاز به ورود بزرگترها بسیار بهتر است، اگرچه آنها هنوز به تشویق نیاز دارند.
کودکان 8 تا 12 ساله :
تمایل به جسمی کمتری دارند، اما نسبت به کودکان کوچکتر اختلافات کلامی و دعواهای بیشتری دارند
بسیار اجتماعی تر می شوند و می خواهند با بچه های دیگر در گروه کنار بیایند.