پرتو درمانی برای تومور مغزی

پرتودرمانی برای تومورهای مغزی از پرتوهای انرژی قدرتمند برای از بین بردن سلول های تومور استفاده می کند. انرژی می تواند از اشعه ایکس، پروتون ها و منابع دیگر تامین شود. پرتودرمانی برای تومورهای مغزی معمولاً از یک دستگاه خارج از بدن انجام می شود. به این تابش پرتو خارجی می گویند. به ندرت، پرتو را می توان در داخل بدن قرار داد. به این براکی تراپی می گویند.برای مشاوره از دکتر جراحی تومور مغزی اینجا کلیک کنید.

از پرتودرمانی می توان برای درمان سرطان های مغز و تومورهای خوش خیم مغز استفاده کرد.

پرتودرمانی خارجی معمولاً در درمان های کوتاه روزانه انجام می شود. یک برنامه درمانی معمولی ممکن است شامل انجام پرتودرمانی پنج روز در هفته به مدت 2 تا 6 هفته باشد.

پرتوهای خارجی می تواند فقط بر روی ناحیه ای از مغز که تومور در آن قرار دارد متمرکز شود، یا می تواند به کل مغز شما اعمال شود. بیشتر افراد مبتلا به تومور مغزی، تابش به ناحیه اطراف تومور را هدف قرار می دهند. اگر تومورهای زیادی وجود داشته باشد، ممکن است کل مغز نیاز به پرتو درمانی داشته باشد. هنگامی که تمام مغز تحت درمان قرار می گیرد، تابش کل مغز نامیده می شود. پرتوهای کل مغز اغلب برای درمان سرطانی استفاده می شود که از قسمت دیگری از بدن به مغز سرایت می کند و تومورهای متعددی را در مغز تشکیل می دهد.

به طور سنتی، پرتودرمانی از اشعه ایکس استفاده می کند، اما شکل جدیدتر این درمان از انرژی از پروتون ها استفاده می کند. پرتوهای پروتون را می توان با دقت بیشتری هدف قرار داد تا تنها به سلول های تومور آسیب برساند. آنها ممکن است کمتر به بافت سالم مجاور آسیب برسانند. پروتون درمانی ممکن است برای درمان تومورهای مغزی در کودکان مفید باشد. همچنین ممکن است به درمان تومورهایی که بسیار نزدیک به بخش*های مهم مغز هستند کمک کند. پروتون درمانی به اندازه پرتودرمانی سنتی اشعه ایکس در دسترس نیست.

عوارض جانبی پرتودرمانی برای تومورهای مغزی بستگی به نوع و دوز پرتوی دریافتی شما دارد. عوارض جانبی رایجی که در طول درمان یا بلافاصله پس از آن رخ می دهد، خستگی، سردرد، از دست دادن حافظه، تحریک پوست سر و ریزش مو است. گاهی اوقات عوارض جانبی پرتودرمانی سال ها بعد خود را نشان می دهد. این عوارض جانبی دیرهنگام ممکن است شامل مشکلات حافظه و تفکر باشد.