لجبازی كودكان

لجبازی كودكان مرحله ای اجتناب ناپذير از رشد آنهاست و در کودکان نوپا بحدی شایع است که بسیاری از والدین را به دردسر می اندازد.

نکته مهم در کنترل لجبازی كودكان رفتار درست و منطقی در موارد اول دیده شدن این خصیصه در کودک است چراکه رفتار والدین در ذهن کودک حک می شود و برخورد مناسب با لجبازی کودک می تواند به کاهش احتمال بروز آن در آینده کمک کند.

اختلال خلق یکی از خصوصیات بارز در کودکان لجباز است که در بسیاری موارد علت خاصی نیز ندارد.

کودکان لجباز اغلب رفتارهایی همچون چیغ و داد زدن و کوبیدن پا بر زمین بخصوص در محیط خارج از منزل برای قانع کردن پدر و مادر از خود نشان می دهند.

شروع لجبازی كودكان معمولا پس از یک سالگی بوده و در حدود سه سالگی به اوج خود می رسد بطوری که اگر والدین نحوه صحیح برخورد با لجبازی در کودکان را در پیش نگیرند با مشکلات زیادی در تربیت فرزند خود روبرو می شوند.برای ارتباط با مشاور کودک و نوجوان در تهران اینجا کلیک کنید.

ابراز خشم یکی از رفتار های شایع در کودکان لجباز است که با رشد کودک همراه با رفتارهایی همچون نافرمانی نیز می شود

لجبازی كودكان

متسفانه عدم کنترل این رفتار کودک توسط والدین سبب باقی ماندن این خصیصه در کودک می شود که حتی تا سنین مدرسه نیز ادامه پیدا کرده و سبب بروز مشکلات تحصیلی کودک نیز می شود.

زمانی که والدین در مقابل رفتار نادرست کودک رفتار مناسبی از خود نشان ندهند و یا خواسته های کودک که با داد و فریاد از والدین طلب می کند را اجابت کنند به رشد و تقویت این رفتار منفی در کودک منجر می شود.

واقعیت این است که دفاع از خواسته های شخصی و توانایی مقابله با خواست های دیگران توسط کودک امری ضروی است اما آنچه که لجبازی نامیده می شود تداوم آن در تمام موقعیت ها و تشدید آن با رشد کودک است.

ذکر این نکته ضروری است که والدین با دیدن رفتار نادرست و لجبازی كودكان خود نباید با کودک رفتار نامناسب داشته باشند ، حتی اگر به عنوان یک والد از رفتار نامناسب کودک خود خشمگین شده اید باید پس از مکث و ایجاد آرامش در خود رفتار نادرست کودک خود را کنترل کنید.
دلایل لجبازی

درخواست های غیرمعقول
زیاده خواهی کودک
عدم تمایل به انجام وظایف
بیان خواسته ها بصورت غیرمستقیم

کنترل لجبازی كودكان
بی توجهی

بی توجهی به رفتارهای نادرست کودک و عدم توجه به کودک می تواند در کنترل لجبازی و کاهش آن موثر باشد.

زمانی که کودک هیچ گونه توجهی از والدین در مقابل خواسته خود نمی بیند در پی جلب توجه والدین خود برمی آید که این امر می تواند لجبازی و نافرمانی او را کاهش دهد، این در حالی است که اگر کودک در حال لجبازی باشد و والدین با توجه بیتر به وی سعی در آرام کردن کودک داشته باشند این رفتار تشدید می شود.

قطع تماس چشمی با کودک و عدم توجه به حرف های وی می تواند به کاهش احساس لجبازی در کودکان کمک کند.

این کار ممکن است در روزهای اول سخت بنظر برسد و حتی سبب تشدید رفتار نادرست کودک شود ، ولی با تکرار این رفتار کودک نیز یاد می گیرد که با لجبازی چیزی بدست نمی آورد.
پاداش برای رفتارهای خوب

برای کنترل لجبازی کودکان دادن پاداش در مقابل رفتارهای مناسب می تواند به کاهش احساس لجبازی و نق زدن در کودک بیانجامد.

زمانی که کودک خواسته اش ار بطور معص=قول از شما می خواهد با دادن پاداش به وی می فهمانید که برای رسیدن به خواسته هایش نیازی به لجبازی و بدخلقی ندارد.
جریمه برای رفتارهای بد

زمانی که رفتار نامناسب از کودک می بینید مانند نافرمانی به طور مکرر با تنبیه البته تنها تنبیه رفتاری مثلا اجازه ندادن برای تماشای تلویزیون و … می توان به کنترل لجبازی در کودکان کمک کرد.
تعیین حد و مرز برای کودک

زمانی که کودک بداند رفتارهای او باید در چارچوب معینی انجام شود و نمی تواند فراتر از آن عمل کند احساس لجبازی کمتری در او ایجاد خواهد شد ، البته این به معنی کنترل کامل رفتارهای کودک و برقراری قید و بندهای سخت برای کودک نیست.
قاطعیت در عین مهربانی

بساری از والدین قاطعیت را با سخت گیری اشتباه می گیرند.

سخت گیری در مقابل کودکان تاثیر منفی می گذارد و سبب تغییر ذهنیت کودک نسبت به پدر و مادر خود و دور شدن از آن ها می شود.

اما قاطعیت این است که کودک بداند باید توقعات شما را برآورده کند و در غیر این صورت شما از او آزرده خاطر می شود.

اجرای قوانین خانه و خانواده هیچ منافاتی با مهر پدر و مادری ندارد و والدین در حین داشتن قاطعیت می تواند با مهربانی به کننترل لجبازی کودکان خود کمک کنند.
آموزش عملی

به جای اینکه مدام به کودک امر و نهی شود بهتر تاست والدین با رفتار مناسب خود به کودک آموزش دهند.

اگر بجای تهدید و تنبیه کودک برای رفتار نادرستش خود با رفتار مناسب سبب تفهیم موضوع برای وی شود تاثیر بسیار بیشتری دارد.


.