کیست مویی دنبالچه یکی از بیماری های عفونی است که معمولاً بالای باسن و دنبالچه ایجاد می شود. تا کنون دلیل مشخصی برای این بیماری یافت نشده اما به طور کلی تجمع مو و برگشت فولیکول های مو به داخل پوست یکی از دلایل اصلی آن است که موجب ایجاد چرک و عفونت و همچنین آبسه زیر پوست می شود. کیست مویی در مردان شایع تر از زنان است و معمولاً در افراد بین 15 تا 40 سال ایجاد می شود.
علائم کیست مویی دنبالچه می تواند شامل درد، تورم، قرمزی و تخلیه چرک یا خون از ناحیه آسیب دیده باشد. این عارضه می تواند ناشی از عوامل مختلفی از جمله رشد موهای زائد، بهداشت نامناسب و نشستن طولانی مدت یا فشار بر ناحیه مورد نظر باشد.

درمان سینوس پیلونیدال ممکن است شامل مصرف آنتی بیوتیک برای درمان عفونت، تخلیه آبسه یا جراحی برای برداشتن بافت آسیب دیده باشد. افراد مبتلا به سینوس پیلونیدال نیز ممکن است نیاز به اقداماتی برای جلوگیری از عود این بیماری داشته باشند، مانند تمیز و خشک نگه داشتن ناحیه، اجتناب از نشستن طولانی مدت و از بین بردن موهای زائد با روشی به جز تیغ!

در حالی که سینوس پیلونیدال می تواند یک وضعیت دردناک و ناراحت کننده باشد، تشخیص و درمان سریع می تواند به کاهش علائم و عوارض کمک کند. اگر مشکوک به سینوس پیلونیدال هستید، مهم است که برای تشخیص دقیق و درمان مناسب به دکتر کیست مویی مراجعه کنید.

کیست مویی عفونی شده

علت کیست مویی
سینوس پیلونیدال می تواند یک بیماری مزمن و عود کننده باشد، به این معنی که حتی پس از درمان نیز می تواند عود کند. در برخی موارد، ممکن است برای برداشتن بافت آسیب دیده و جلوگیری از عود، عمل جراحی سرپایی کیست مویی لازم باشد.

عوامل متعددی می توانند در ایجاد کیست مویی نقش داشته باشند:

رشد موهای زائد: رشد موهای زائد ناحیه باسن می تواند باعث تحریک و عفونت شود.
بهداشت نامناسب: تمیز نکردن ناحیه باسن می تواند منجر به تجمع عرق، کثیفی و باکتری شود که می تواند در ایجاد کیست مویی نقش داشته باشد.
نشستن طولانی مدت: نشستن برای مدت طولانی، به خصوص روی سطوح سخت، می تواند به ناحیه باسن فشار وارد کند و به ایجاد سینوس پیلونیدال کمک کند.
سابقه خانوادگی: ممکن است یک مولفه ژنتیکی در سینوس پیلونیدال وجود داشته باشد، زیرا این بیماری در خانواده ها رایج است.
علاوه بر علائمی که قبلا ذکر شد، سینوس پیلونیدال همچنین می تواند باعث تب، خستگی و احساس ناخوشی عمومی شود. اگر این عارضه درمان نشود، می تواند منجر به ایجاد زخم یا آبسه مزمن شود که بهبود آن دشوار است.

تشخیص کیست مویی
سینوس پیلونیدال را می توان از طریق معاینه فیزیکی ناحیه آسیب دیده و همچنین از طریق آزمایش های تصویربرداری مانند سونوگرافی یا MRI تشخیص داد. گزینه های درمان به شدت علائم بیماری در فرد بستگی دارد، اما ممکن است شامل آنتی بیوتیک برای درمان عفونت، تخلیه آبسه یا جراحی برای برداشتن بافت آسیب دیده باشد. در طول معاینه، پزشک جراح عمومی یا متخصص پوست به دنبال علائم التهاب، قرمزی، تورم و تخلیه چرک یا خون از ناحیه آسیب دیده می باشد. سینوس پیلونیدال گاهی ممکن است با شرایط دیگری مانند جوش، آبسه یا عفونت پوست اشتباه گرفته شود.

درمان کیست مویی
درمان کیست مویی با توجه به شدت علائم عارضه توسط پزشک پیشنهاد می شود. موارد خفیف سینوس پیلونیدال ممکن است در خانه با اقداماتی مانند کمپرس گرم، نشستن در وان آب گرم و مصرف مسکن های بدون نسخه درمان شوند. با این حال، موارد شدیدتر اغلب نیاز به مداخله پزشکی دارند.

درمان پزشکی کیست مویی ممکن است شامل آنتی بیوتیک، تخلیه آبسه یا برداشتن بافت آسیب دیده با جراحی باشد. تخلیه آبسه می تواند به عنوان یک روش جراحی جزئی، یا در مطب به صورت سرپایی و یا در بیمارستان با بیهوشی انجام شود. در طول این عمل، پزشک یک برش کوچک در پوست ایجاد می کند تا چرک و عفونت آبسه را تخلیه کند.

جراحی برای برداشتن بافت آسیب*دیده ممکن است برای موارد شدیدتر سینوس پیلونیدال یا موارد عودکننده*ای که به درمان*های دیگر پاسخ نمی*دهند توصیه شود. روش جراحی ممکن است شامل برداشتن مجرای سینوسی و هر بافت عفونی و سپس بستن زخم با بخیه باشد. در برخی موارد، تکنیکی به نام فلپ ممکن است استفاده شود که شامل انتقال بافت سالم از قسمت دیگری از بدن به ناحیه آسیب دیده برای بهبود و ترمیم پوست آسیب دیده است.
منبع : shomanews.com