اگر کودک شما تا کنون دوره کنترل ادرار روزانه نداشته است، احتمالاً دارای یک نقص هنگام تولد، اختلال آناتومیک و یا عادات خاصی است که می*تواند به بی اختیاری ادرار منجر شود.
چند اختلال نادر اما مهم می*تواند آناتومی و یا عملکرد نرمال مثانه را تحت تأثیر قرار داده و منجر به بی اختیاری ادراری گردد. به عنوان مثال، یک نقص مادرزادی نخاع مانند شکاف بین مهره*ها می*تواند موجب عملکرد غیر طبیعی عصب مثانه شده و منجر به بی اختیاری ادرار گردد. برخی از نوزادان دارای یک نقص هنگام تولد هستند که مانع از رشد کامل مثانه یا پیشابراه شده و منجر به بی اختیاری دائمی ادرار (بی اختیاری کامل) می*شود. نوع دیگری از نقص هنگام تولد وجود دارد که طی آن، مجاری ادراری که از کلیه*ها به مثانه می*رسند، به نقطه غیر طبیعی در مثانه و یا حتی خارج از مثانه (مانند واژن و یا پیشابراه و یا بر روی سطح بدن) ختم شده و باعث بی اختیاری ادراری می*گردد. برخی از کودکان مثانه بیش فعال دارند، به این معنی که مثانه آنها به راحتی دچار اسپاسم یا انقباض شده و موجب بی اختیاری ادرار می*شود، در حالی که کودکان دیگر ممکن است تخلیه مثانه برایشان دشوار باشد.
عادات خاصی به ویژه در دختران می*تواند به بی اختیاری ادرار کودکان در طی روز منجر شود. این عادات شامل خودداری از ادرار کردن و وضعیت نادرست بدن در هنگام ادرار کردن ( پاهای بیش از حد نزدیک به هم) می*باشد. در چنین موقعیتی ادرار در هنگام دفع در واژن تجمع می*یابد و پس از ایستادن، ادرار جاری می*شود. برخی از دختران در هنگام خندیدن دچار اسپاسم مثانه و “بی اختیاری قهقه*ای” می*شوند.
اگر کودک برای مدت زمان طولانی، دارای کنترل ادرار بوده و به تازگی دچار بی اختیاری ادرار شده است، پزشک احتمال عوارضی که منجر به این مشکل شده است، از جمله یبوست، عفونت، رژیم غذایی و استرس را در نظر می*گیرد. برخی از عوارض پزشکی در کودک می*تواند موجب بی*اختیاری ادراری گردد. یبوست (دفع مدفوع با دشواری و یا به ندرت) شایع*ترین علت بروز ناگهانی بی*اختیاری ادراری در کودکان است. عفونت*های باکتریایی دستگاه ادراری و عفونت*های ویروسی ایجاد کننده تحریک و التهاب مثانه (التهاب باکتریایی یا ویروسی) علل عفونی شایع بی*اختیاری ادرار در کودکان هستند.
بیشتربخوانید... انواع بی اختیاری ادرار
بسیاری از کودکان مبتلا به بی اختیاری ادرار برای جلوگیری از نشت ادرار پاهای خود را به هم می*چسبانند و یا بدن خود را در وضعیت*هایی مانند چمباتمه (گاهی اوقات همراه با فشار دست یا پاشنه پا بین پاهای خود) قرار می*دهند، این حرکات بازدارنده ادرار ممکن است احتمال ابتلا به عفونت ادراری را افزایش دهد. جوانانی که فعالیت جنسی دارند، ممکن است دچار مشکلات ادراری ناشی از برخی بیماری*های مقاربتی شوند. عوامل تغذیه*ای شامل مصرف کافئین و آب میوه*های اسیدی مانند آب پرتقال و گوجه فرنگی می*تواند مثانه را تحریک کرده و منجر به نشت ادرار گردد. وقایع استرس*زا مانند طلاق یا جدایی پدر و مادر، نقل مکان کردن یا فوت یکی از اعضای خانواده می*تواند باعث بی اختیاری ادراری کودکان شود. کودکانی که مورد آزار جنسی قرار می*گیرند، ممکن است دچار بی اختیاری ادرار شوند. همچنین کودکان مبتلا به دیابت شیرین (ملیتوس) یا دیابت بی*مزه ممکن است مبتلا به بی اختیاری ادرار شوند، زیرا این اختلالات موجب تولید مقادیر زیاد ادرار در بدن کودک می*شوند.
منبع: مجله آنلاین جیم جو