علل تنگی کانال نخاعی می تواند متفاوت باشد، از جمله:

رشد بیش از حد استخوان: آسیب های ناشی از از بین رفتن غضروف های مفصلی و استخوان های زیرین باعث تشکیل برجستگی های استخوانی می شود که همراه با لبه های استخوانی ایجاد می شوند. آنها می توانند در کانال نخاعی رشد کنند. رشد بیش از حد استخوان در ستون فقرات بیشتر در افراد مسن رخ می دهد.
فتق دیسک: دیسک هایی که بین مهره های شما قرار می گیرند به تدریج با افزایش سن خشک می شوند. ترک های بیرونی این بالشتک های نرم باعث فرار مواد نرم داخل آنها شده و سپس بر روی نخاع یا اعصاب فشار می آورند.
رباط*هایی که ضخیم*تر می*شوند: این طناب*های سخت می*توانند به مرور زمان پس از اینکه سال*ها استخوان*های ستون فقرات را در کنار هم نگه دارند، ضخیم و سفت شوند. آنها می توانند به کانال نخاعی برآمده شوند.
تومورها: تومورها می توانند در داخل نخاع، به ویژه در غشاهایی که طناب را می پوشانند، تشکیل شوند. رشد غیر طبیعی همچنین می تواند در فضای بین نخاع و مهره ها ایجاد شود. این رشدها غیر معمول هستند و می توان آنها را با ام آر آی یا سی تی اسکن تشخیص داد.
صدمات ستون فقرات: حوادث و همچنین سایر ضربه ها می توانند منجر به دررفتگی یا شکستگی مهره ها شوند. استخوان دررفته ممکن است باعث آسیب به محتویات کانال نخاعی شود. تورم بافت مجاور به دنبال جراحی کمر نیز می تواند بر نخاع یا اعصاب فشار وارد کند.
عوامل خطر ابتلا به تنگی کانال نخاعی چیست؟
تنگی کانال نخاعی بیشتر در افراد بالای 50 سال رخ می دهد. این عارضه می*تواند در افراد جوان*تر رخ دهد که عمدتاً به دلیل تغییرات دژنراتیو است. دلایل بیشتری باید در نظر گرفته شود. علل دیگر عبارتند از ضربه، تغییر شکل ستون فقرات از بدو تولد مانند اسکولیوز، و یک بیماری ژنتیکی که بر استخوان ها و همچنین رشد عضلات بدن تأثیر می گذارد. مطالعات تصویربرداری ستون فقرات مانند ام آر آی یا سی تی اسکن می تواند این علل را متمایز کند.