گزینه های درمانی برای اکثر تومورهای ستون فقرات عبارتند از:

نظارت بر. برخی از تومورهای ستون فقرات ممکن است قبل از ایجاد علائم کشف شوند - اغلب زمانی که برای بیماری دیگری مورد ارزیابی قرار می گیرید. اگر تومورهای کوچک رشد نمی کنند یا به بافت های اطراف فشار نمی آورند، تماشای دقیق آنها ممکن است تمام چیزی باشد که لازم است.

در طول مشاهده، پزشک احتمالاً اسکن دوره ای سی تی یا ام آر آی را در یک فاصله زمانی مناسب برای نظارت بر تومور توصیه می کند.

عمل جراحی. این اغلب درمان انتخابی برای تومورهایی است که می توانند با خطر قابل قبول آسیب نخاع یا آسیب عصبی برداشته شوند.

تکنیک*ها و ابزارهای جدیدتر به جراحان مغز و اعصاب اجازه می*دهند به تومورهایی برسند که زمانی غیرقابل دسترس تلقی می*شدند. میکروسکوپ های پرقدرت مورد استفاده در میکروسرجری تشخیص تومور از بافت سالم را آسان تر می کند.

پزشکان همچنین می توانند عملکرد طناب نخاعی و سایر اعصاب مهم را در طول جراحی تحت نظر داشته باشند، بنابراین احتمال آسیب رساندن به آنها را به حداقل می رساند. در برخی موارد، امواج صوتی با فرکانس بسیار بالا ممکن است در طول جراحی برای شکستن تومورها و برداشتن قطعات مورد استفاده قرار گیرد.

اما حتی با آخرین پیشرفت های تکنولوژیکی در جراحی، نمی توان همه تومورها را به طور کامل حذف کرد. هنگامی که تومور نمی تواند به طور کامل برداشته شود، جراحی ممکن است با پرتودرمانی یا شیمی درمانی یا هر دو انجام شود.

بهبودی پس از جراحی ستون فقرات بسته به روش ممکن است هفته ها یا بیشتر طول بکشد. ممکن است از دست دادن موقت حس یا سایر عوارض، از جمله خونریزی و آسیب به بافت عصبی را تجربه کنید.