کانال نخاعی و سوراخ های بین مهره ای در قسمت تحتانی کمر تونل های استخوانی هستند که اعصاب نخاعی (ریشه های عصبی) از آن عبور می کنند. هنگامی که اندازه این تونل ها کاهش می یابد، ممکن است فشار ایجاد شود.

علائم فشرده سازی عصب چیست؟
علائم فشرده سازی عصب یا نخاع شامل درد، درد، سفتی، بی حسی، احساس سوزن سوزن شدن و ضعف است.

همانطور که اعصاب نخاعی منشعب می شوند و اعصاب محیطی را تشکیل می دهند، این علائم ممکن است به سایر قسمت های بدن تابش کنند. به عنوان مثال، فشردگی ریشه عصبی در قسمت پایین کمر می تواند علائمی را در باسن، پاها و پاها ایجاد کند.



اختلالاتی که می توانند باعث فشردگی ریشه عصبی شوند عبارتند از:

افتادگی دیسک بین مهره ای (برآمدگی، پارگی یا "لغزش" دیسک)
تنگی کانال نخاعی
اسپوندیلولیستزیس (لغزش یک استخوان ستون فقرات روی دیگری)
افتادگی دیسک کمر و سیاتیک
افتادگی دیسک (فتق) زمانی اتفاق می افتد که دیسک بین مهره ای پاره شود یا برآمده شود. دیسک های بین مهره ای ساختارهای نرمی هستند که به عنوان ضربه گیر بین هر یک از مهره ها (استخوان ها) در ستون فقرات عمل می کنند.

یک دیسک منفرد بین هر مهره قرار دارد. هر دیسک بین مهره ای دارای یک حلقه بیرونی قوی از الیاف ('annulus') و یک مرکز نرم و ژله مانند (هسته) است.

هسته نرم و آبدار مرکزی یک ساختار کروی است که امکان کج کردن، چرخش و حرکات سر خوردن در ستون فقرات را فراهم می کند.

هسته همچنین به عنوان ضربه گیر اصلی عمل می کند. این ماده شفاف و ژلاتینی است که حاوی 88 درصد آب در بزرگسالان جوان است. با افزایش سن و/یا انحطاط، محتوای آب به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. رشته های کلاژن، سلول های بافت همبند و مقدار کمی غضروف باقی مانده هسته را تشکیل می دهند. هسته حاوی هیچ رگ خونی یا عصبی نیست.

حلقه سخت ترین قسمت دیسک است و هر استخوان مهره را به هم متصل می کند. حلقه یک توده حلقه مانند از الیاف است که هسته مرکزی را در بر می گیرد و آن را تحت فشار نگه می دارد تا از پارگی جلوگیری کند.