فیوژن ستون فقرات یک تکنیک جراحی است که برای اتصال دو یا چند مهره در ستون فقرات و به حداقل رساندن درد ناشی از حرکت این مهره*ها استفاده می*شود. فیوژن مهره ها در قسمت کمری ستون فقرات فیوژن کمری نامیده می شود و جراحی می تواند به صورت باز یا با حداقل تهاجم انجام شود.

در همجوشی ستون فقرات، تکه ای از استخوان برداشت شده از سایر قسمت های بدن یا جمع آوری شده از بانک استخوان بین مهره های مجاور پیوند می شود. همانطور که بهبودی اتفاق می افتد، استخوان با ستون فقرات ترکیب می شود. این رشد توده جامد استخوان را تحریک می کند که به تثبیت ستون فقرات کمک می کند. در برخی موارد از ایمپلنت های فلزی مانند میله، قلاب، سیم، صفحه یا پیچ برای محکم نگه داشتن مهره تا زمانی که استخوان جدید بین آنها رشد کند استفاده می شود.

یک تکنیک همجوشی کمری با حداقل تهاجم برای درمان شکستگی مهره، بی ثباتی کمر، بدشکلی های ستون فقرات - اسکولیوز یا کیفوز، فتق دیسک گردن، تومورها، کمردرد و سندرم نارسایی کمر استفاده می شود. اسپوندیلولیستزیس، یک وضعیت دردناک ستون فقرات ناشی از جابجایی دیسک یا لیز خوردن دیسک، می*تواند با تکنیک همجوشی کمری کم تهاجمی درمان شود.

چندین تکنیک برای جراحی کم تهاجمی انجام می شود که عبارتند از

فیوژن بین بادی کمری قدامی، ALIF - دسترسی به ستون فقرات از جلو
همجوشی بین بادی کمری خلفی، PLIF - نزدیک شدن به ستون فقرات از پشت
همجوشی بین بدنی کمری ترانسفورامینال، TLIF - نزدیک شدن از طرف

در رویکرد قدامی، چهار برش کوچک به طول تقریباً 1/2 اینچ روی شکم ایجاد می*شود، ماهیچه*ها و رگ*های خونی جمع می*شوند و مهره*ها به هم جوش می*خورند.

در رویکرد خلفی، چندین برش 1-2 اینچی در پشت ایجاد می*شود، یک سری از گشادکننده*های بزرگ*تر برای بازکردن ماهیچه*ها و دسترسی به ستون فقرات استفاده می*شود. از طریق لوله های گشاد کننده میله ها و پیچ ها قرار می گیرند. در برخی موارد ممکن است از میکروسکوپ عامل برای ارائه دید بهتر استفاده شود.

در روش TLIF یک برش کوچک 2 اینچی در سمت بیمار ایجاد می شود. ماهیچه ها از هم جدا می شوند و گشادکننده های بزرگتر به تدریج تا ستون فقرات کمری قرار می گیرند. با استفاده از ابزارهای طراحی شده خاص، از طریق لوله گشادکننده، دیسک بین مهره ای برش داده شده و خارج می شود. سپس یک پیوند استخوان یا فاصله*دهنده فلزی یا پلاستیکی بین مهره*ها قرار می*گیرد. این پیوند استخوان معمولاً بهبود می یابد و یک استخوان جامد تشکیل می دهد. این تکنیک در ترکیب با رویکرد خلفی برای قرار دادن میله ها و پیچ ها برای تقویت همجوشی استفاده می شود.

روش کم تهاجمی فیوژن مزایای بسیاری دارد که عبارتند از:

حداقل آسیب به بافت های مجاور
کاهش درد بعد از عمل
کاهش بستری شدن در بیمارستان
بهبودی سریعتر
کاهش از دست دادن خون